วันอังคารที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557

ฉันอยู่ตรงนี้

ฉันอยู่ตรงนี้ไง
มองดูซิแล้วเธอจะเห็นฉัน
สังเกตหน่อย เพราะฉันก็มีตัวตนเหมือนกัน
หรือที่จริงเธอไม่เคยเห็นฉัน อยู่ในสายตา
สายลมพัดไป ให้เธอเย็นสบาย
พัดกระทบกาย แต่กลับไม่มีคุณค่า
ให้เธอเย็นใจเย็นกาย แค่เพียงชั่วเวลา
แล้วสักพัก ก็ต้องกลายเป็นสิ่งที่ไร้ค่า ต่อไป
เป็นเพียงสายลมเหงา เหงา
ที่ยังคง ความว่างเปล่าในคุณค่า
รู้สึกได้ แต่ไม่เห็น ด้วยสายตา
เป็นได้แค่สายลม
ที่พัดพา….แต่ไม่ได้มีค่าอะไร

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น