วันศุกร์ที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2557

เห็นงามเงียบสอนสุขรู้สุขสอน
มองอัมพรได้สว่างมืดสว่างได้
มองอำนาจไกลเหนือทั้งเหนือไกล
ในหัวใจมีร้อนยามร้อนมี

สุขง่ายสงบพร้อมเริ่มต้องเริ่มพร้อม
โลภ,โอบอ้อมหนี,ลุกหยุดลุกหนี
ชีพถ้าง่ายดีได้สอนได้ดี
หนึ่งชีวีซึ้งล้ำยามล้ำซึ้ง

ดี,ดัง,เด่นสอนคิดช่วยคิดสอน
แต่ละท่อนถึงคิดยากคิดถึง
ปลุกสติดึงคิดไว้คิดดึง
ผ่านรำพึงเย็น,สงบหัดสงบเย็น 
 

วันพฤหัสบดีที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2557

Ladatipamon: ที่ท้องฟ้าจุดเทียนของท้องฟ้า ในใจจุดเทียนจ้...

Ladatipamon: ที่ท้องฟ้าจุดเทียนของท้องฟ้า ในใจจุดเทียนจ้...: ที่ท้องฟ้าจุดเทียนของท้องฟ้า ในใจจุดเทียนจ้าไว้ส่องแสง ที่ท้องฟ้ามีหมู่ดาวอันเรืองแรง ในจึงแจ้งด้วยแสงดวงจากสรวงดา...
ที่ท้องฟ้าจุดเทียนของท้องฟ้า
ในใจจุดเทียนจ้าไว้ส่องแสง
ที่ท้องฟ้ามีหมู่ดาวอันเรืองแรง
ในจึงแจ้งด้วยแสงดวงจากสรวงดาว
จากแดนฟ้ามีน้ำค้างมาพร่างพื้น
ใจฉ่ำชื้นด้วยน้ำค้างจากกลางหาว
จากแดนฝันมีความฝันอันเพริศพราว
ใจจึงกร้าวด้วยฝันอันยาวไกล
ฉันเห็นฝันของบางคนตกหล่นหาย
ตกกระจายเกลื่อนกล่นอยู่หนไหน
สัมผัสค่าสัมผัสคำสัมผัสใจ
จึงเข้าใกล้ค่าแห่งจิตนิจนิรันดร์
เพราะชีวิตใช่มีแค่ชีวิต
ฟ้ามีฝนคนมีสิทธิ์จะคิดฝัน
ตราบใดแสงจันทร์ยังจ้าคู่ตะวัน
รุ้งความฝันจักทอทาบอิ่มอาบใจ
ห้ามทุกปรากฏการณ์ห้ามปรากฎ
ห้ามให้งดห้ามให้เกิดพอห้ามได้
แต่ห้ามจินตนาการห้ามหัวใจ
คงห้ามได้ถ้าด้วยรักสลักจิต
ไม่มีคำคำใดในหล้าโลก
ที่ซับโศกได้เท่าคำว่าคิดถึง
ไม่มีคำคำใดที่หวานซึ้ง
เท่าคำซึ่งฝากไว้ห่วงใยกัน
ไม่มีคำคำใดแทนใจนี้
มากกว่าคำคำที่ยังคงมั่น
ไม่มีคำคำใดมาแทนกัน
เท่ากับคำคำนั้นฉันรักเธอ

วันพุธที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2557

Ladatipamon: นานเท่าไหร่ แล้วนะ ความรู้สึกที่บาดลึก ได้จาง ห่าง...

Ladatipamon: นานเท่าไหร่ แล้วนะ ความรู้สึกที่บาดลึก ได้จาง ห่าง...: นานเท่าไหร่ แล้วนะ ความรู้สึก ที่บาดลึก ได้จาง ห่างหายไป กาลเวลา นั้นหรือ จะช่วยให้ คอยเก็บไว้ ส่วนไหน ไม่เคยรู้ แต่แล้วนี่ อะไร เกิดขึ...
นานเท่าไหร่ แล้วนะ ความรู้สึก

ที่บาดลึก ได้จาง ห่างหายไป

กาลเวลา นั้นหรือ จะช่วยให้

คอยเก็บไว้ ส่วนไหน ไม่เคยรู้


แต่แล้วนี่ อะไร เกิดขึ้นมา

กาลเวลา ปล่อยให้ ย้อนกลับอยู่

ให้หวนคิด ถึงวัน ในฤดู

ครั้งเช้าตรู่ เราสอง เคยคู่กัน


เป็นอะไร วันนี้ ต้องหวนคิด

ทำให้จิต เห็นภาพ ย้อนกลับหัน

ความสดชื่น ปนทุกข์ สุขต่างพลัน

แม้นคืนจันทร์ แจ่มจ้า แต่อย่างใด


ก็นั่นแหล่ะ ความฝัน ไม่ใช่หรือ

มันก็คือ วันเก่า ที่สดใส

แต่วันนี้ ไม่มี อีกแล้วไง

ความวิไล ลาลับ กับสายลม


ตื่นเถอะนะ จากฝัน ที่เจ็บปวด

มันเป็นลวด ที่บาด ให้สาสม

เก็บภาพนั้น ให้ลึก ปล่อยมันจม

ปล่อยสายลม พัดหอบ ให้แสนไกล


ตื่นจากฝัน เถอะนะ ช่างมันเถอะ

ขออย่าเจอะ ภาพนั้น ให้หายไป

อย่าเก็บมา เป็นเข็ม ทิ่มแทงใจ

มิเก็บไว้ สะกิด แผลที่มี


Ladatipamon: หนึ่งมุมมอง

Ladatipamon: หนึ่งมุมมอง: หนึ่งมุมมอง   คิดหลายแง่ แค่ฟ้าปิด มันผิดแปลก ในลำแรก จำแนกเหตุ อาเพศได้ ลำที่สอง ต้องยั้ง เอะทำไม ยังสงสัย ลำที่สาม ก็ตามมา ...

หนึ่งมุมมอง

หนึ่งมุมมอง 

คิดหลายแง่ แค่ฟ้าปิด มันผิดแปลก
ในลำแรก จำแนกเหตุ อาเพศได้
ลำที่สอง ต้องยั้ง เอะทำไม
ยังสงสัย ลำที่สาม ก็ตามมา

พวกทหาร กลุ่มเดินเท้า ข่าวไม่เน้น
ตอนแรกเห็น ตามติด ประชิดหน้า
แล้วทำไม ในเรื่องศพ หลบวาจา
อาจจะหา ไม่เจอ เก้อทันใด

มีอีกนิด สะกิดใจ ในตอนท้าย
หาศพหาย ใช้ช่างเครื่อง เปลืองไปไหม
นายทหาร ทุกท่านนี้ ที่เข้าไป
ไม่ยอมให้ ใครไปแทน ใจแสนงาม


หลังสามลำ อากาศเปิด เกิดความง่าย
แสนสบาย ตั้งหลายรอบ ตอบคำถาม
คนที่รอด พูดเปลี่ยนไป เหมือนใครปราม
ไม่ได้หยาม ความสงสัย อยู่ในใจ


ขอกล่าวคำ สดุดีื ผู้พลีชีพ
ขอประทีป แ่ห่งพระธรรม นำทางให้
ขอกุศล ผลบุญ หนุนนำไป
ขอให้ใน ปรภพ ประสบดี



*กล้ารัก*

*กล้ารัก*
"ความเจ็บปวด รวดร้าว ในคราวก่อน"
มัีนกัดกร่อน คลอนหัวใจ ใครจะเห็น
เกินจะรับ สุดอับอาย ตายทั้งเป็น
หลบหลีกเร้น หลายเวลา กว่าจะคลาย

คิดจะเริ่ม เติมรักใหม่ ไร้ความกล้า
คราบน้ำตา ยังคาค้าง ไม่จางหาย
หวาดวิตก หัวอกช้ำ โดนทำลาย
กลัวเดียวดาย ไม่วายหวั่น ตามบั่นทอน

เก็บความเจ็บ ทำไม มันไร้ค่า
เก็บน้ำตา ทำไม ไม่ถ่ายถอน
เก็บหัวใจ ทำไม ต้องใส่กลอน
เก็บมาย้อน ทำไม คนใจทราม
อยากได้รัก ทำไม ไม่เริ่มรัก
อยากรู้จัก ทำไม ไม่ทักถาม
อยากเริ่มใหม่ ทำไม ไม่ทำตาม
อยากจะข้าม ทำไม ไม่ลองดู

"ความเจ็บปวด รวดร้าว ในคราวก่อน"
มัวอาวรณ์ จนอ่อนใจ ใครอดสู
เป็นบทเรียน เปลี่ยนความคิด ผิดเป็นครู
เพื่อได้อยู่้ คู่ความสุข ทุกข์มลาย

วันอาทิตย์ที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2557

ฉันเสียใจเหลือเกิน

หลายครั้งที่ฉันต้องทุกทรมานกับเธอ เพราะ 
หลายครั้งที่ฉันไปไหนกับเธอตามที่ขอร้อง แต่เธอกลับไม่เคยไปกลับฉันเวลาฉันขอร้อง 
หลายครั้งที่ฉันต้องเสียสละให้เธอเปิดเว็บที่เธอต้องการ แต่เธอกลับเชือนแชที่จะเปิดเว็บที่ฉันชอบ 
หลายครั้งที่ฉันไม่เคยประชดเธอ แต่เธอชอบประชดฉัน 
หลายครั้งที่ฉันรับเธอเข้ากลุ่ม แต่เธอกลับลืมฉันเวลาที่เธอมีกลุ่ม 
หลายครั้งที่ฉันช่วยเธอทำงาน แต่เธอกลับลืมที่จะมาช่วยฉัน 
หลายครั้งที่ฉันเป็นห่วงเธอเวลาไม่สบาย แต่เวลาที่ฉันไม่สบายคนที่ฉันมองเห็นอยู่ข้างหน้ากลับไม่ใช่เธอ 
หลายครั้งที่ฉันพยายามไม่ทะเลาะกับเธอ แต่เธอก็ยังหาเรื่องมาทะเลาะกับฉันจนได้ 
หลายครั้งที่ฉันยอมให้เธออยู่กลุ่มทั้งๆที่รู้ว่าเธอจะเอาประโยชน์จากกลุ่มฉัน แต่เธอกลับไม่เคยสำนึก 
หลายครั้งที่ฉันเห็นเธอไปกับคนอื่น ทั้งๆที่ฉันไม่เคยทำอย่างนี้ 
หลายครั้งที่ฉันทำบางสิ่งให้เธอ แต่เธอกลับไม่เคยทำให้ฉันเลย 
หลายครั้งที่เธอให้ฉันเป็นแค่ของเล็กๆ ฉันดีใจมาก แต่สิ่งของที่มันมีค่ามากกว่านั้นที่ฉันให้เธอ เธอกลับมองว่ามันเป็นขยะชิ้นนึง 
หลายครั้งที่ฉันทำดีกลับเธอทุกอย่าง แต่สิ่งที่ฉันได้ตอบแทนจากเธอคือคำว่า "ไร้ค่า" 
หลายครั้งที่ฉันอยู่ข้างเธอตอนเธอไม่มีใคร แต่พอเป็นฉันเธอกลับปล่อยให้ฉันอยู่เพียงลำพัง 
หลายครั้งที่ฉันคอยซับน้ำตาให้เธอ แต่พอเป็นฉันกลับต้องมานั่งร้องไห้คนเดียว 
หลายครั้งที่ฉันต้องตั้งความหวังลมๆแล้งๆ เพื่อหวังให้เธอเห็นความดีฉันบ้าง แต่เธอกลับไม่เคยแล 
สุดท้าย ท่าทางเธอมันฟ้องว่า เธอไม่เคยเห็นฉันในสายตา สิ่งที่ฉันทำไปมันคืออากาศสำหรับเธอที่เธอไม่มีวันจะมองมันเห็น เธอปล่อยให้ฉันคิดไปเองฝ่ายเดียว 
และแล้ว ฉันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับสิ่งของชิ้นนึง ที่เธอเอามาเป็นเพื่อนแก้เหงา สุดท้ายก็จากฉันไป 
เธอไม่น่าทำกับฉันแบบนี้ ............... ฉันเสียใจเหลือเกิน 

ฉันขอโทษที่ทำตัวเป็นปัญหาในชีวิตเธอ ฉันพร้อมที่จะออกไปและจะไม่กลับมาในชีวิตเธออีกแล้ว 
ขอโทษนะ.......................

แสงจันทร์ - มาลีฮวนน่า

รางวัลแด่คนช่างฝัน

สายลมแห่งรัก-เบน ชลาทิศ (Ost.กี่เพ้า)เธอคนนั้นเหมือนคนในฝันของใจ...แต่พอได้รู้จักได้รักเธอจึงรู้ว่า..ไม่ใช่...เธอไม่ใช่คนในฝันของฉันที่จากไปนานแสนนาน...ฉันเข้าใจผิดไปเอง...

วันเสาร์ที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2557

Ladatipamon: ดวงตะวัน แห่งการรอ เริ่มทอแสง

Ladatipamon: ดวงตะวัน แห่งการรอ เริ่มทอแสง: ดวงตะวัน แห่งการรอ เริ่มทอแสง  ใจอ่อนแรง คอยฝัน กับวันใหม่  ยอดดอกอ้อ ล้อร่ำ อยู่รำไร  ดอกหัวใจ ผันผ่าน บานไม่เป็น  รอมานาน เหลือใจ ใครจะ...

ดวงตะวัน แห่งการรอ เริ่มทอแสง

ดวงตะวัน แห่งการรอ เริ่มทอแสง 
ใจอ่อนแรง คอยฝัน กับวันใหม่ 
ยอดดอกอ้อ ล้อร่ำ อยู่รำไร 
ดอกหัวใจ ผันผ่าน บานไม่เป็น 

รอมานาน เหลือใจ ใครจะเชื่อ 
เขาจะเกื้อ ใจให้ ก็ไม่เห็น 
ตะวันลอย คล้อยต่ำ เมื่อยามเย็น 
สุดซ่อนเร้น ใจร้าว กับเปล่าดาย 

ตะวันขึ้น- ลงตรงนี้ สักกี่ครั้ง 
ใจก็ยัง รอเขา ที่เฝ้าหาย 
แสงตะวัน แปลบปลาบ เมื่อทาบกาย 
มิทำให้ เรานี้ มีรู้ตัว 

ความกว้างใหญ่ ไพศาล แห่งม่านฟ้า 
จันทร์ส่องหล้า พร่าแรง แห่งสลัว 
ฟ้าเริ่มใส ใจเริ่มเหงา เป็นเงามัว 
หลับก็กลัว ไม่เห็นเงา เมื่อเขาเยือน 

จันทร์ขึ้นลง ตรงนี้ สักกี่ครั้ง 
ฉันก็ยัง มีเหงา เป็นเงาเพื่อน 
เดือนตะวัน ร้างลา ยังมาเยือน 
ไม่ลืมเลือน ฟ้าชื่น ทุกคืนวัน 

ดวงตะวัน แห่งการรอ เริ่มทอแสง 
เริ่มล้าแรง เมื่อเขาลับ ไม่กลับหัน 
สะอื้นร่ำ น้ำตา กับจาบัลย์ 
อีกกี่วัน คนไปลับ จะกลับคืน 

วันพฤหัสบดีที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2557

Ladatipamon: อันความรัก เกิดขึ้น ไม่ตั้งตัว               ดีหรื...

Ladatipamon: อันความรัก เกิดขึ้น ไม่ตั้งตัว               ดีหรื...: อันความรัก เกิดขึ้น ไม่ตั้งตัว               ดีหรือชั่ว มุ่งไป ยังจุดหมาย เฝ้าตั้งตา ตั้งใจ มิวางวาย                แต่เจ้าใย มิเห็นใจ ตอ...
อันความรัก เกิดขึ้น ไม่ตั้งตัว               ดีหรือชั่ว มุ่งไป ยังจุดหมาย
เฝ้าตั้งตา ตั้งใจ มิวางวาย                แต่เจ้าใย มิเห็นใจ ตอบคืนคำ

อันการรอ รอได้ ไม่สิ้นสุด                เปรียบประดุจ ผืนดินแห้ง แล้งรอน้ำ
รอจะรอ นานแค่ไหน ไม่ครั่นคราม         คงได้แต่ ปล่อยตาม โชคชะตา

อันความท้อ พอทน ไม่รนร้อน          นั่งเขียนกลอน ถ่ายทอด เสน่ห์หา
ถึงแท้ท้อ ยังคงรอ คอยเวลา                ที่เธอนั้น จะหันมา เหลียวแลกัน

อันหัวใจ ดวงนี้ อยากบอกว่า                ไม่ว่าช้า หรือเร็ว แค่ซักวัน
ขอแค่เธอ แค่ได้ลอง เปิดใจพลัน               แล้วจะรู้ ว่าฉัน รักเธอจริง...

Ladatipamon: จิตรกรใช้อารมณ์ผสมสี       นักดนตรีใช้อารมณ์ผสมเสี...

Ladatipamon: จิตรกรใช้อารมณ์ผสมสี       นักดนตรีใช้อารมณ์ผสมเสี...: จิตรกรใช้อารมณ์ผสมสี       นักดนตรีใช้อารมณ์ผสมเสียง นักร้องใช้อารมณ์ผสมสำเนียง       นอนบนเตียงใช้อารมณ์ผสมพันธุ์ สามีคือเป้าหมาย   ...
    จิตรกรใช้อารมณ์ผสมสี       นักดนตรีใช้อารมณ์ผสมเสียง
    นักร้องใช้อารมณ์ผสมสำเนียง       นอนบนเตียงใช้อารมณ์ผสมพันธุ์

    สามีคือเป้าหมาย              ผู้ชายคือทางผ่าน
    แพศยาคือนิพพาน            ขึ้นคานคือตายทั้งเป็น

    รักเเรกคือฟันน้ำนม          รักระบมคือฟันหลุด
    รักที่สุดคือฟันเธอ            รักเสมอคือเธอหั้ยฟัน

    พุทธังเอากะตังใส่ตู้          ธัมมั้งเอากะตังใส่ตู้
    สังฆังเอากะตังใส่ตู้           พระไม่อยู่ทุบตู้เอากะตัง

    ชายแรกคือความรู้         ชายชู้คือวิชา
    ชายต่อมาคือประสบการณ์        ชายตูดบานคือกระเทย

    อยากเป็นตุ๊กตาหมีให้เธอกอด     อยากเป็นทามาก๊อตให้เธอเลี้ยง
    อยากเป็นทูตสวรรค์ข้าง ๆ เตียง      อยากเป็นนกเอี้ยงคอยเลี้ยงเธอ

    อิจฉาเครื่องบินที่อยู่ใกล้แอร์พอร์ต    อิจฉาปรอทที่อยู่ใกล้คนไข้
    อิจฉาเส้นเลือดใหญ่ที่อยู่ใกล้หัวใจ    อิจฉาใคร ๆที่อยู่ใกล้เธอ 

วันอังคารที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557

Ladatipamon: ฉันอยู่ตรงนี้

Ladatipamon: ฉันอยู่ตรงนี้: ฉันอยู่ตรงนี้ไง มองดูซิแล้วเธอจะเห็นฉัน สังเกตหน่อย เพราะฉันก็มีตัวตนเหมือนกัน หรือที่จริงเธอไม่เคยเห็นฉัน อยู่ในสายตา สายลมพัดไป ให้เธ...

ฉันอยู่ตรงนี้

ฉันอยู่ตรงนี้ไง
มองดูซิแล้วเธอจะเห็นฉัน
สังเกตหน่อย เพราะฉันก็มีตัวตนเหมือนกัน
หรือที่จริงเธอไม่เคยเห็นฉัน อยู่ในสายตา
สายลมพัดไป ให้เธอเย็นสบาย
พัดกระทบกาย แต่กลับไม่มีคุณค่า
ให้เธอเย็นใจเย็นกาย แค่เพียงชั่วเวลา
แล้วสักพัก ก็ต้องกลายเป็นสิ่งที่ไร้ค่า ต่อไป
เป็นเพียงสายลมเหงา เหงา
ที่ยังคง ความว่างเปล่าในคุณค่า
รู้สึกได้ แต่ไม่เห็น ด้วยสายตา
เป็นได้แค่สายลม
ที่พัดพา….แต่ไม่ได้มีค่าอะไร

วันจันทร์ที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2557

Ladatipamon: I Love Alaska Winters

Ladatipamon: I Love Alaska Winters: It has been a long, snow-less autumn. As a landscape photographer, I hate the shoulder seasons. After the snow melts in the spring but be...

Ladatipamon: I Love Alaska Winters

Ladatipamon: I Love Alaska Winters: It has been a long, snow-less autumn. As a landscape photographer, I hate the shoulder seasons. After the snow melts in the spring but be...

Ladatipamon: I Love Alaska Winters

Ladatipamon: I Love Alaska Winters: It has been a long, snow-less autumn. As a landscape photographer, I hate the shoulder seasons. After the snow melts in the spring but be...

I Love Alaska Winters

It has been a long, snow-less autumn. As a landscape photographer, I hate the shoulder seasons. After the snow melts in the spring but before things get green, it’s an ugly, brown, muddy mess. The departing winter has revealed six months-worth of trash lying around.  It’s not a pretty time.  The same goes for the transition from autumn to winter.  Once the leaves drop, it’s just a bunch of dead brown lying around.  Well, here in Anchorage, the leaves dropped over a month ago.  We’ve had a record-setting warm October, and finally the temperatures are starting to drop. Now, as crazy as it sounds, I am eager to greet the ice and the snow and the darkness.  Here’s why.
A common misconception about the aurora borealis is that it only comes out when it is cold.  The fact that it is cold is purely coincidental.  It only gets dark enough to see the aurora in Alaska from about August through April, and that also happens to include the coldest months of the year.  But even as far south as Anchorage, you could easily spend twelve hours of the day out photographing the aurora because the skies are dark enough to see them.  See more in my Aurroa Borealis gallery.
When the sun is low and the mountains (and landscape) are covered in snow, a magical thing happens, called “alpenglow.”  The result is a landscape aglow with a bold pink hue.  The presence of ice and the Earth’s shadow on the horizon before sunrise and after sunset add blue hues to the landscape.  The result is a luscious combination of pinks and blues that make for a wonderful tableau of color.
Despite the extreme cold temperatures, there are many areas of Alaska that have open sources of water throughout the winter.  From moving water where streams and rivers collide to coastal zones, these open waters add moisture to the air, creating low-lying fog that clings to branches and plants.  The result is “hoar frost,” a thick, crystalline structure of delicate ice that turns any plant into a work of art.
It’s always interesting to combine movement with a static object.  In wintertime, you can have water be both the movement and the stable object.  Whether it is icicles clinging to logs over a flowing stream or tidal ice moving out with a retreating tide, there are plenty of opportunities to capture interesting compositions with movement.
Usually in December when the air takes its first dive into deep cold, they come in waves to Anchorage.  Hundreds of feathered bodies swirling and moving together, Bohemian Waxwings move from tree to tree, usually picking at the frozen red berries of the mountain ash tree.  See more Bohemian Waxwings in my Birds gallery.
I do not know what it is, but there is something very magical about sunsets in Alaska in the winter time.  It’s probably a combination of the all-day low light as well as the length of time it takes the sun to set.  But when you add in snow drifts, ice, alpenglow and all other variety of factors, winter sunsets, especially along the coastal areas, are simply awe-inspiring.
It’s the official state sport and it is a load of fun to watch and photograph – a team of high-energy dogs doing what they were born to do; pull a sled.  There are a lot of opportunities to photograph dog mushing at various competition events throughout the year – Iditarod, Yukon Quest, Fur Rendezvous, and various regional races.  Some people will simply mush for recreation, like can often be found in Anchorage’s Far North Bicentennial Park area, particularly at the Tozier Track.  And with the magnificent landscapes, dog mushing subjects allow any photographer to capture an iconic Alaskan image.
The absolute best time to photograph a moonrise or moonset is when they correspond with sunsets or sunrises.  Why?  It is easier to get a balanced exposure– with detail in the landscape as well as the moon – when the moon is rising or setting while there is some light in the sky.  And as it turns out, there are some periods during the winter months – January is my favorite – when the moon is rising or setting at that perfect time.
News flash – it gets cold in the winter in Alaska.  The record cold temperature in the United States was registered at Prospect Creek Camp in Alaska in 1971.  It was -80 degrees Fahrenheit.   The Prospect Creek Camp is located along the Trans-Alaska Pipeline in the Endicott Mountains of the Brooks Range, way north of the Arctic Circle.  While that temperature may be rare, certain parts of the Interior of Alaska will routinely see temperatures in the -50 to -60 degree range.  In Anchorage, we routinely get long snaps of below zero, and frequently see -20 degrees Fahrenheit.  Cold temperatures tend to thin the herd of photographers gathering at photo hot spots.  That is just fine with me, because cold is not a deterrent; it is to be embraced.  Photo magic happens in the cold, so long as I keep my spare batteries warm
.

Ladatipamon: เรือน

Ladatipamon: เรือน: เรือนหลังน้อยคอยเธอเสนอรัก ใสสลักถักร้อยถ้อยแลเหลียว พร้อมรอยยิ้มพริ้มพักตร์หวานนักเจียว คอยกลมเกลียวเกี่ยวหมดจรดกมล ๏ เรือนหลังนี้มีกันจ...

เรือน

เรือนหลังน้อยคอยเธอเสนอรัก
ใสสลักถักร้อยถ้อยแลเหลียว
พร้อมรอยยิ้มพริ้มพักตร์หวานนักเจียว
คอยกลมเกลียวเกี่ยวหมดจรดกมล

๏ เรือนหลังนี้มีกันจะวันไหน
เฝ้าห่วงใยในคำล้ำเหตุผล
รักจากจินต์รินจากใจใส่ระคน
ยามสายฝนหล่นร่วงห้วงอาทร

๏ เรือนหลังเก่าเพราพริ้งอิงความฝัน
มองแสงจันทร์มั่นรักถักอักษร
ลมรำเพยเคยบอกหยอกงามงอน
นิศากรอ้อนออดยอดยาใจ

๏ เรือนหลังนิดชิดเชยเอ่ยคำถึง
ถ้อยคะนึงซึ่งเธอเพ้ออ่อนไหว
แม้นคืนค่อนก่อนเคยเผยความนัย
รักประไพใส่วางกลางดวงแด

Ladatipamon: บ้านพักใจใครหนอมาก่อสร้างเตรียมทุกอย่างทางดีมีสุขส...

Ladatipamon: บ้านพักใจใครหนอมาก่อสร้างเตรียมทุกอย่างทางดีมีสุขส...: บ้านพักใจใครหนอมาก่อสร้าง เตรียมทุกอย่างทางดีมีสุขสันต์ รวมศรัทธาผลาผลบนสัมพันธ์ รอใครนั้นผันคืนมาชื่นชม แม้นมีบ้านมีเธอเสนอสนาน แสนตระกา...
บ้านพักใจใครหนอมาก่อสร้าง
เตรียมทุกอย่างทางดีมีสุขสันต์
รวมศรัทธาผลาผลบนสัมพันธ์
รอใครนั้นผันคืนมาชื่นชม

แม้นมีบ้านมีเธอเสนอสนาน
แสนตระการหวานวางคอยสร้างสม
แต่หากขาดใครซึ้งตรึงอารมณ์
บ้านก็เหงาเศร้าซม..คนตรมตรอม

ดั่งภาพวาดขาดวิ่นขาดกลิ่นสี
เหมือนใยดีที่เหลือขาดเยื่อหอม
ดั่งนาแล้งแห้งฝนคนอดออม
เหมือนถูกล้อมกลางเถื่อนเพื่อนไม่มี

ได้แต่รอหนอใจให้ระโหย
สิ้นแรงโรยโบยบินชมกลิ่นสี
คงอีกนานบ้านหงอยร้อยทวี
บ้านรักนี้นี่ไฉนไร้คู่เชย

เนิ่นตามกาลนานวันผันลาแล้ว
บ้านดอกแก้วแวววับกลับนิ่งเฉย
โอละเห่เททับปรับเปลี่ยนเลย
บ้านคานเกยเหมือนเก่า..ต้องเฝ้าคาน

ปลูกเรือนไว้หมายพบประสบขวัญ 
กี่ร้อยวันยังรอขอเคียงหมาย 
โรยไมตรีแทนรั้วไว้ล้อมกาย 
ขึงเส้นสายรักระหว่างทางสัญจร 

รอผู้มาเยี่ยมเยือนเรือนแห่งนี้ 
น้อมฤดีสู่ใจไม่ทอดถอน 
ขอต้อนรับสัมผัสด้วยอาทร 
และต่อกลอนเพลงกานท์ประสานกัน 

เมื่อใดหนอรอวันนั้นมาถึง 
เพียงคำนึงถึงเธออย่างเพ้อฝัน 
ได้แต่ส่งห่วงใยไปให้กัน 
ทุกคืนวันส่งไปไม่รอรี 

เรือนแห่งรักจักรอขอพบรัก 
ด้วยสลักใจไว้ไม่หน่ายหนี 
อาจเงียบเหงาคราวร้างห่างฤดี 
หัวใจนี้ยังปองครองรักเธอ 

อย่าเพ้อเศร้าร้าวรานปานรักลวง 
ใจอีกดวงห่วงหาอยู่เสมอ 
เหนื่อยมากไหมในภาระที่พบเจอ 
เรือนหลังน้อยคอยเธอมาผ่อนกาย 

ฝากกระซิบริมโสตขอโทษนะ 
อาจเลยละการรับกลับเมื่อสาย 
ด้วยจัดเตรียมความรักไว้มากมาย 
จนบดบังรูปกายไม่พบกัน