วันอาทิตย์ที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2557

ฉันเสียใจเหลือเกิน

หลายครั้งที่ฉันต้องทุกทรมานกับเธอ เพราะ 
หลายครั้งที่ฉันไปไหนกับเธอตามที่ขอร้อง แต่เธอกลับไม่เคยไปกลับฉันเวลาฉันขอร้อง 
หลายครั้งที่ฉันต้องเสียสละให้เธอเปิดเว็บที่เธอต้องการ แต่เธอกลับเชือนแชที่จะเปิดเว็บที่ฉันชอบ 
หลายครั้งที่ฉันไม่เคยประชดเธอ แต่เธอชอบประชดฉัน 
หลายครั้งที่ฉันรับเธอเข้ากลุ่ม แต่เธอกลับลืมฉันเวลาที่เธอมีกลุ่ม 
หลายครั้งที่ฉันช่วยเธอทำงาน แต่เธอกลับลืมที่จะมาช่วยฉัน 
หลายครั้งที่ฉันเป็นห่วงเธอเวลาไม่สบาย แต่เวลาที่ฉันไม่สบายคนที่ฉันมองเห็นอยู่ข้างหน้ากลับไม่ใช่เธอ 
หลายครั้งที่ฉันพยายามไม่ทะเลาะกับเธอ แต่เธอก็ยังหาเรื่องมาทะเลาะกับฉันจนได้ 
หลายครั้งที่ฉันยอมให้เธออยู่กลุ่มทั้งๆที่รู้ว่าเธอจะเอาประโยชน์จากกลุ่มฉัน แต่เธอกลับไม่เคยสำนึก 
หลายครั้งที่ฉันเห็นเธอไปกับคนอื่น ทั้งๆที่ฉันไม่เคยทำอย่างนี้ 
หลายครั้งที่ฉันทำบางสิ่งให้เธอ แต่เธอกลับไม่เคยทำให้ฉันเลย 
หลายครั้งที่เธอให้ฉันเป็นแค่ของเล็กๆ ฉันดีใจมาก แต่สิ่งของที่มันมีค่ามากกว่านั้นที่ฉันให้เธอ เธอกลับมองว่ามันเป็นขยะชิ้นนึง 
หลายครั้งที่ฉันทำดีกลับเธอทุกอย่าง แต่สิ่งที่ฉันได้ตอบแทนจากเธอคือคำว่า "ไร้ค่า" 
หลายครั้งที่ฉันอยู่ข้างเธอตอนเธอไม่มีใคร แต่พอเป็นฉันเธอกลับปล่อยให้ฉันอยู่เพียงลำพัง 
หลายครั้งที่ฉันคอยซับน้ำตาให้เธอ แต่พอเป็นฉันกลับต้องมานั่งร้องไห้คนเดียว 
หลายครั้งที่ฉันต้องตั้งความหวังลมๆแล้งๆ เพื่อหวังให้เธอเห็นความดีฉันบ้าง แต่เธอกลับไม่เคยแล 
สุดท้าย ท่าทางเธอมันฟ้องว่า เธอไม่เคยเห็นฉันในสายตา สิ่งที่ฉันทำไปมันคืออากาศสำหรับเธอที่เธอไม่มีวันจะมองมันเห็น เธอปล่อยให้ฉันคิดไปเองฝ่ายเดียว 
และแล้ว ฉันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับสิ่งของชิ้นนึง ที่เธอเอามาเป็นเพื่อนแก้เหงา สุดท้ายก็จากฉันไป 
เธอไม่น่าทำกับฉันแบบนี้ ............... ฉันเสียใจเหลือเกิน 

ฉันขอโทษที่ทำตัวเป็นปัญหาในชีวิตเธอ ฉันพร้อมที่จะออกไปและจะไม่กลับมาในชีวิตเธออีกแล้ว 
ขอโทษนะ.......................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น