เรือนหลังน้อยคอยเธอเสนอรัก
ใสสลักถักร้อยถ้อยแลเหลียว
พร้อมรอยยิ้มพริ้มพักตร์หวานนักเจียว
คอยกลมเกลียวเกี่ยวหมดจรดกมล
๏ เรือนหลังนี้มีกันจะวันไหน
เฝ้าห่วงใยในคำล้ำเหตุผล
รักจากจินต์รินจากใจใส่ระคน
ยามสายฝนหล่นร่วงห้วงอาทร
๏ เรือนหลังเก่าเพราพริ้งอิงความฝัน
มองแสงจันทร์มั่นรักถักอักษร
ลมรำเพยเคยบอกหยอกงามงอน
นิศากรอ้อนออดยอดยาใจ
๏ เรือนหลังนิดชิดเชยเอ่ยคำถึง
ถ้อยคะนึงซึ่งเธอเพ้ออ่อนไหว
แม้นคืนค่อนก่อนเคยเผยความนัย
รักประไพใส่วางกลางดวงแด
ใสสลักถักร้อยถ้อยแลเหลียว
พร้อมรอยยิ้มพริ้มพักตร์หวานนักเจียว
คอยกลมเกลียวเกี่ยวหมดจรดกมล
๏ เรือนหลังนี้มีกันจะวันไหน
เฝ้าห่วงใยในคำล้ำเหตุผล
รักจากจินต์รินจากใจใส่ระคน
ยามสายฝนหล่นร่วงห้วงอาทร
๏ เรือนหลังเก่าเพราพริ้งอิงความฝัน
มองแสงจันทร์มั่นรักถักอักษร
ลมรำเพยเคยบอกหยอกงามงอน
นิศากรอ้อนออดยอดยาใจ
๏ เรือนหลังนิดชิดเชยเอ่ยคำถึง
ถ้อยคะนึงซึ่งเธอเพ้ออ่อนไหว
แม้นคืนค่อนก่อนเคยเผยความนัย
รักประไพใส่วางกลางดวงแด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น