เรารู้วันเกิดของเรา
แต่เราไม่มีวันรู้...วันที่เราจะตาย
เราอยากทำสิ่งต่างๆมากมาย
อยากเอื้อนเอ่ยถ้อยคำมากมายที่อยู่ในใจ
แต่เกือบทุกครั้ง...
เราไม่เคยได้ทำอย่างที่ใจคิด
เราเก็บงำความลับทั้งหมดไว้ในหัวใจ
เก็บไว้ด้วยอาการนิ่ง เงียบ เฉย
เพียงเพราะบางทีเราคิดว่ามันยังไม่ถึงเวลา
ไม่เอาล่ะ...ฉันยังไม่แน่ใจ
ไม่มั่นใจ ยังไม่พร้อม
ด้วยข้ออ้างร้อยแปดพันเก้า
บางทีก็นึกไปเองล่วงหน้าทั้งในด้านดีและร้าย
ผลสุดท้ายก็ปล่อยให้ความในใจ
ยังคงค้างเติ่งอยู่อย่างนั้น....
จึงไม่ใช่เรื่องแปลกเลย
ที่คนนับพันนับล้านบนโลกนี้
ต้องตายลงไปกับความลับมากมายในใจ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น