เพราะบ้านเป็นบ้านและนกกระดาษตัวนั้น คือความฝัน
ในยามเช้าของดวงอาทิตย์ ด้วยความคิด และคิดถึงดอกไม้
ดอกไม้ไม่ได้หายไปไหน แต่อยู่ในก้านกิ่งเขียวสงบ
และเพราะบ้านเป็นบ้าน คือครรภ์ของการรับรู้ทั้งมวล
นกกระดาษฝูงนั้นบินอยู่เหนือเปลเห่กล่อม
จากความฝันยามเช้าสู่การหลับใหลในยามเย็น
จากการมองเห็นถึงความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง
บ้านยังเป็นบ้านแม้ว่า กาลเวลาจะเปลี่ยนไปเช่นใด
ความฝันยังเป็นความฝัน
และแม้มันจะโบยบินไปไกลแสนไกลเพียงใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น