แม้รู้มีหนามแหลมที่แซมช่อ
ยังหมายรอร่ำหาเกินกว่าหัก-
ห้ามหัวใจหยุดปลื้มลืมยากนัก
แม้ประจักษ์สุขนั้นเพียงฝันไป
มีหรือใครหลุดพ้นวังวนบ้าง
แม้กล่าวอ้างแข็งขันไม่หวั่นไหว
เมื่อจิตจรดรสหวานรินผ่านใจ
ฤๅห้ามได้ไม่ลิ้มหลงชิมตาล
จึงคร่ำครวญหวนไห้ยามไกลห่าง
เมื่อเลิกร้างอาลัยในรสหวาน
แม้จะกลายเป็นขมเข้าล่มมาน
ยอมให้ผลาญพร่าตนจนแหลกลง
รักไม่ร้างไม่ลายังอาศัย
มีอยู่ทุกหัวใจใช่ว่าหลง
บ้างสุขสดชื่นล้ำดั่งจำนง
บ้างแทบปลงชีพรานถูกผลาญรัก
ยังหมายรอร่ำหาเกินกว่าหัก-
ห้ามหัวใจหยุดปลื้มลืมยากนัก
แม้ประจักษ์สุขนั้นเพียงฝันไป
มีหรือใครหลุดพ้นวังวนบ้าง
แม้กล่าวอ้างแข็งขันไม่หวั่นไหว
เมื่อจิตจรดรสหวานรินผ่านใจ
ฤๅห้ามได้ไม่ลิ้มหลงชิมตาล
จึงคร่ำครวญหวนไห้ยามไกลห่าง
เมื่อเลิกร้างอาลัยในรสหวาน
แม้จะกลายเป็นขมเข้าล่มมาน
ยอมให้ผลาญพร่าตนจนแหลกลง
รักไม่ร้างไม่ลายังอาศัย
มีอยู่ทุกหัวใจใช่ว่าหลง
บ้างสุขสดชื่นล้ำดั่งจำนง
บ้างแทบปลงชีพรานถูกผลาญรัก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น