จะเชื่อใครฟังใครใคร่ครวญคิด ต้องพินิจพิจารณาอย่างหลงใหล
โบราณว่า “รู้หน้าไม่รู้ใจ” ท่องเอาไว้ใส่จิตให้คิดจำ
๏ คำพูดคนสับสนและว้าวุ่น คำร้ายกรุ่นปะปนชะน่าขำ
เคยสัญญาให้สัจจะแล้วไม่จำ แสนระกำช้ำ “ลมปาก” จากคำคนฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น