เป็นสิ่งก่อให้เกิดความมุ่งมั่น
ทุ่มเทใจ......เวลาศึกษาพลัน
แต่งกลอนนั้น ฉันทำ...เพื่อเธอเอง
๐ ใช้เวลาตั้งแต่เช้า ถึงบ่ายคล้อย
บรรจงถ้อยร้อยคำใหม่ให้เหมาะเหมง
ประสมเพลงถ้อยคำบรรเลงหมาย
ทั้งฉันทลักษณ์ท้ายหนักแน่นไม่ผันกลาย
๐ ล่วงเวลาความเหนี่อยล้าเริ่มมาบอก
ว่าเราหลอกตัวเองดัง แม่นหมาย
เขียนกลอนใช่ง่ายดาย นะจอมใจ
ย้อนหลังไปใจจิต คิดปลงปลง
๐ แสงอาทิตย์อำลาลับ ขอบฟ้าแล้ว
โอ้กลอนแก้วเห็นแนวร่าง ตามประสงค์
เวลานี้คงสำเร็จได้...ดังเจตจง
ท้ายนี้คง...ยอดมิ่งมิตร.....สนิทนาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น