วันศุกร์ที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

กลิ่นฟางนางลืม


.....กลิ่นลมหนาวโชยมาแผ่วๆ  คิดถึงหน้าเก็บเกี่ยวที่เคยวิ่งเล่นตามคันนา
หอมกลิ่นฟางที่โดนคมเคียวตัด  กลิ่นโคลนที่มุมคันนาเคยวิดปลาจับปลา
ปลาหน้าเกี่ยวอร่อยนัก  เวลาปิ้งหรือย่างจะมีมันหยดลงกองไฟ  ความมันของปลา
ในหน้าหนาว  อร่อยกว่าอะไรซะอีก  เสียงชนูว่าวอยู่บนฟ้าไกลกล่อมให้พ่อกะแม่เกี่ยวข้าว
จนลืมเหนื่อย  คำคืนแสงจันทร์สาดส่องทุ่งที่ยังไม่ได้เก็บเกี่ยวสวยงามนัก  หน้าเกี่ยวพ่อกะแม่
มักพาลูกๆไปทำกระต๊อบฟางนอนอยู่ทุ่งนา  เพื่อสะดวกไม่ต้องเดินทางไปกลับ  และหาอาหารก็
แสนง่ายเพราะมีลำห้วยใหลผ่านปลายนา  พริกผักก็ปลูกบนเนินหัวไร่ปลายนา  เด็กๆอย่างเราๆ
ก็ชอบเพราะได้เปลี่ยนสถานที่วิ่งเล่น  แถมยังได้หัดเกี่ยวข้าวมัดข้าว  กลางคืนพ่อพาแม่และลูกๆ
นวดข้าวกลางเดือนหงาย  เรามีวิทยุธานินทร์อยู่เครื่องหนึ่งสำหรับฟังข่าวและเพลง  ยามดึกๆเพลง
มันไพเราะนัก  คิดถึงเพลงลูกทุ่งอยู่เพลงนึ่ง  ชื่อ ''กลิ่นฟางนางลืม''  ของ  เศกศักดิ์  ภู่กันทอง
นักร้องที่มีคิวร้องเพลงให้เทวดาฟังหลายปีแล้ว  ป่านนี้ก็ยังไม่กลับ  แต่ถ้ากลับก็ไม่ต้องมาหา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น