วันศุกร์ที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

ในคืนที่ว้าเหว่

**คืนเหงา ๆ...ใจร้าว ๆ.....  

คืนที่มีร่างกายไร้วิญญาณ
กลางผู้คนมากมายใต้แสงไฟ
นั่งมองเขาไปยิ่งสะท้อนใจให้เจ็บและเหงา
ก็เป็นเพราะเราเพราะใจของเราจะโทษใคร

แค่เปิดอกไปว่ารัก ก็เจ็บยิ่งนักเหมือนไม่เหลือใคร
มันจบตรงคำว่ารัก ที่ทำให้เธอ หนีหน้าฉันไป
สุดท้ายก็มีแต่คืนเหงาๆ กับใจร้าวๆ นั่งเป็นเพื่อนดื่ม
เพื่อลืมความผิดพลั้ง ที่ทำให้เสียเธอไป

ฟังเสียงเพลงเล่นกล่อมให้รื่นเริง
ใครก็ดูร่าเริงกับเสียงเพลง
เว้นเพียงที่เดียวเว้นเพียงผู้เดียวที่ดูเฉยๆ
เพราะเจ็บเหลือเกิน เศร้าใจเหลือเกินที่พลาดไป

แค่เปิดอกไปว่ารัก ก็เจ็บยิ่งนักเหมือนไม่เหลือใคร
มันจบตรงคำว่ารัก ที่ทำให้เธอ หนีหน้าฉันไป
สุดท้ายก็มีแต่คืนเหงาๆ กับใจร้าวๆ นั่งเป็นเพื่อนดื่ม
เพื่อลืมความผิดพลั้ง ที่ทำให้เสียเธอไป

ก็อยากแก้ไขมัน แต่ไม่รู้ทำไง
ยังอยากให้เหมือนเดิม มีเธอใกล้กัน

แค่เปิดอกไปว่ารัก ก็เจ็บยิ่งนักเหมือนไม่เหลือใคร
มันจบตรงคำว่ารัก ที่ทำให้เธอหนีหน้าฉันไป
สุดท้ายก็มีแต่คืนเหงาๆ กับใจร้าวๆ นั่งเป็นเพื่อนดื่ม
เพื่อลืมความผิดพลั้ง ที่ทำให้เสียเธอไป
มันผิดพลั้ง ที่ฉันพูดความในใจ.

.......................................................


 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น