สายสม แสงแดด และคนเหงา
ลำธาร ใบไม้เฉา ละลอยไหล
ฝ้ายเมฆ เคลื่อนฟ้า อยู่ไกลไกล
ลมหวิว ใจไหว จนวูบวาว
ลำธาร ใบไม้เฉา ละลอยไหล
ฝ้ายเมฆ เคลื่อนฟ้า อยู่ไกลไกล
ลมหวิว ใจไหว จนวูบวาว
นั่งเหงา นอนเหงา อยู่จนค่ำ
เรไร ร้องร่ำ รู้สึกหนาว
ดึกเยือน เดือนต่ำ ฟ้าฉ่ำดาว
นั่นแก้มใคร ขาวขาว ฉ่ำน้ำตา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น