วันจันทร์ที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

แสงตะวันส่องฟ้า

สายสม แสงแดด และคนเหงา
ลำธาร ใบไม้เฉา ละลอยไหล
ฝ้ายเมฆ เคลื่อนฟ้า อยู่ไกลไกล
ลมหวิว ใจไหว จนวูบวาว

นั่งเหงา นอนเหงา อยู่จนค่ำ
เรไร ร้องร่ำ รู้สึกหนาว
ดึกเยือน เดือนต่ำ ฟ้าฉ่ำดาว
นั่นแก้มใคร ขาวขาว ฉ่ำน้ำตา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น